Belevingen in quarantaine ~ Frans Lap 

7. Paasmomenten

9-4-20

Ik wil ik iets schrijven over Pasen. In een lang en diepzinnig gesprek daarover met vriend en antroposoof Geert blijft het volgende zinnetje hangen:” Elke dag kent zijn paasmomenten en –momentjes. Je moet ze willen zien en beleven”. Ja, denk ik, dat is mooi gezegd…..

Maar dan gebeurt het: mijn aandacht wordt getrokken door de vaas prachtige tulpen die vlak voor mij, op de tafel staat waaraan ik schrijf, bel en peins. Toen die gisteren gekocht werden, waren ze allemaal kaarsrecht. Omdat ze bij ons in een brede vaas gezet werden en ze dus veel ruimte hadden, waaierden ze uit naar alle kanten. Ze hingen bijna naar beneden. Best wel mooi.

Maar vandaag staan diezelfde tulpen allemaal RECHTOP! Ze zijn gaan staan. Opgestaan! Ze wilden en pikten de hangvorm niet. Ze kwamen letterlijk in opstand-ing. Ze verrezen, zou je kunnen zeggen. De onderste helft van de stelen staan nog steeds in waaiervorm ín de vaas, maar waar ze boven de vaas uitkomen zijn ze rechtop gaan staan. Trots, fier!

Ik zie in dit plaatje het hele paasgebeuren uitgebeeld. Vlak voor mijn neus. Eerst zijn ze in de vorm van de vaas gedwongen (dood). Ze pikken het niet, (bewustwording) en komen in en tot opstand-ing: ze willen leven , leven vanuit hun eigen binnenste en niet in een van buiten af bepaalde vorm: Opstanding, verrijzenis. Een paasmoment van jewelste dat me diep raakt. Fantastische spiegel voor mezelf!

Nog een ander paasmomentje. Ja ik ben er op gaan letten en dan zie je ze. Lies, mijn vrouw, en ik staan bij een mooi klein ven in de Oisterwijkse bossen. In het kader van de quarantainewandeling. Er is volop zon en warmte vandaag. De eerste waterleliebladeren verschijnen voorzichtig aan de oppervlakte. Het is vooral heel stil, geen geluid, geen beweging. Het is om zo te zeggen DOOD-stil. Dat heeft zijn eigen charme en vooral zijn eigen sereniteit. Ook innerlijk wordt het stil in ons. Maar dan plots en plons springen vlak voor ons drie kikkers het ven in. Dat is schrikken. Verrassend ook. Ineens is er beweging. Leven. Nieuw leven. De blik verandert. We zijn weer ineens in het hier en nu.

Ook hier iets van dood- bewustwording (schrikken, verrast worden) – nieuw leven. En weer vlak voor onze neus.

Geert, je hebt gelijk: als je het wilt zien en beleven, zit de dag vol paasmomenten. Bedankt voor de tip.

En voor wie dit leest: een verrassend, bewustmakend Pasen, vol paasmomenten.