SIGNEERSESSIE van mijn nieuwe BOEK op 4 januari. Door Frans Lap
Op zaterdagmiddag 4 januari 2025 zou ik mijn nieuwe boek gaan signeren in boekhandel Oisterwijk. Ik had zoiets nog nooit meegemaakt. Het leek me leuk en spannend. Want wat kun je ervan verwachten? Gelukkig was er in diezelde boekhandel een week eerder ook een signeersessie. Ik rook mijn kans om te kunnen kijken hoe zoiets er aan toe gaat. Ik ging er heen en zag een man zitten achter een tafel met wel 20 boeken erop. Alleen. Niemand in de buurt behalve mensen die in de winkel waren om boeken te zoeken. Maar die maakten geen contact.
Ik ging zitten aan zijn tafel. Hij heette me welkom. Ik had nog nooit van hem gehoord ook al was het een dorpsgenoot. Hij begon te vertellen over zijn boek. Ik zei al gauw dat ik geen boek wilde maar kwam “proefkijken”. Ik was daarna snel verdwenen, zeker toen een ander, een goede bekende van de auteur, aanschoof.
Ik had in elk geval een indruk.
Terug naar 4 januari 2025. Ik zat net op tijd klaar samen met Lies, toen de eerste bezoekster binnenkwam, een goede vriendin van mij en Lies. Dat was leuk, het brak de spanning. Ze had die morgen al enthousiast gebeld over het boek dat ze al aan het lezen was. Maar ze wilde er deze middag graag bij zijn. Binnen 20 minuten waren er wel 10 mensen, allen bekenden. Er zouden die middag 25 mensen aanschuiven, familie, vrienden, collega’s , medekoorleden, oud-studenten van Lies en van mij, cliënten enz.. Met groot gemak leek iedereen met iedereen te praten. Het werd echt heel gezellig. De boekwinkel zorgde voor thee waardoor velen lekker lang bleven hangen. Sommigen kenden elkaar van lang geleden en zagen elkaar na jaren hier terug. Ook de prachtige warme winkel zorgde voor een zeer fijne ambiance. Er werden 11 boeken ter plekke verkocht, wat veel is voor een dergelijk boek. Elk boek voorzag ik van een opdracht en een handtekening ” van de auteur “.
Sommigen die het boek al hadden gelezen, vertelden dat het boek heerlijk las. Dat ze al lezende steeds nieuwsgieriger werden. Dat ze er stil van werden en ook vrolijk. ” Een meditatief boek” ,zei iemand. Een ander werd door het boek sterk geraakt. Al jaren voelde zij wanneer er kabouters of andere natuurwezens in de buurt waren. Dan werd ze blij en kwam tot zichzelf. Maar ze kon dit nooit delen met anderen. Want het was te gek, te vreemd. Het kon immers niet bestaan. Twijfel aan zichzelf was het gevolg. Door het lezen van het boek wist ze: ik ben niet gek. Ik voel het goed. Alsof ze bestaansrecht kreeg. Ze durfde ineens helemaal in zichzelf te geloven. Alsof ze opnieuw geboren werd. Prachtig om te horen.
Kortom, het was ontzettend leuk en verrijkend zoveel leuke, lieve, warme bekende mensen bijeen te zien rond mijn nieuwe boek HALLO KABOUTER, BEN JE DAAR? op die
eerste zaterdag van 2025. Een waar feest. Dat belooft wat voor dit jaar.
Frans Lap